Mezopotamya'da Totem Hayvanlardan, Hayvan Tarı-ça-lara!
Günümüzden 12 000-13 000 yıl öncesine ulaşması mümkün Göbekli Tepe hayvan kabartmaları, Mezopotamya'da, "Hayvan Totem" tapınmasına çoktan başlanılmış olduğunun kanıtlarını veriyor.
Çanak-çömleksiz neolitik dönemde, henüz "bitki-tahıl-meyve totem" aşamasında değiliz. Dolayısıyla, temelleri bu sıralarda atılmış olması gereken "burçlar"da bile, "tahıl" konusu sadece "başak" olarak daha sonradan eklenmişe benziyor.
Akado-sammaru dönemlerinde karşımıza çıkan tanrıların önemli bölümünün, kesinlikle Göbekli Tepe kabartmalarında zaten Totem Hayvan olarak var olanlar arasından şekillendiği belgeli olarak görülüyor.
Bazı hayvanların yenilme yasak veya gerekleri, hayvanların kendi özelliklerinden değil, eski toplumda oynadıkları totem rolünden ötürüdür. Eğer, Ceylan, bir toplum birimin totemi ise, iç yamyamlık yasaklandığı sırada veya diğer bir totemli toplum birim "Ceylan" ile ittifak kurarak, "Ceylan-İnsan"ı yemeyi yasakladığı için; "Ceylan-İnsan" yeme yasağı, giderek, Ceylan-hayvan eti yeme yasağı; Ceylan'a dokunma yasağı; "Ceylan yiyelim" deme yasağı olarak uygulamaya konulmuş ve günümüze gelmiş olmalıdır. Çünkü eski toplum, kendisini "koyun"la eşitleyerek "koyun-insan"; sığır ile eşitleyerek "sığır-insan" haline dönüştürüyordu.Bu durumdan yararlanan Abraham da, oğlu yerine bir koç-oğlak kurban ederek, oğlu ile eşitlediği hayvan üzerinden oğlunun canını kurtarabilmiş oluyordu.
Yezidilikte sadece Ceylan değil; Marul yemek; kabak yemek de yasaktır. Bu nedenle, hayvan totem ve bitki totem yeme yasağının temel mantığını, hayvanın veya bitkinin kendi doğal özelliklerinde aramak son derece hatalıdır.
Domuz veya Tavşan yeme yasağını, "tarımcı topluma verdiği zararlar" gibi gülünç gerekçelere bağlayanların olduğu günümüzde, bunları yinelemek zorundayız. Ayrıca Domuz veya tavşan, Göbekli Tepe kabartmalarında yer aldıkları sırada, ilgili toplumlar henüz "tarım toplumu" değildiler.
----------------
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder